Το «θα ξαναπάτε» φαντάζομαι ισχύει για όλους .. μα όλους όσους σχεδιάζουν την συμμετοχή τους στο επόμενο συνέδριο της ΕCCO στην Βαρκελώνη καθώς υποψιάζομαι ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει ξαναπάει σε αυτή την συνεδριακή πόλη. Η αλήθεια είναι ότι η Βαρκελώνη και η Βιέννη «κινδυνεύουν» να είναι το συνεδριακό πιγκ-πογκ για πολλές ιατρικές ειδικότητες ανάμεσα στις οποίες και η δική μας (το συνέδριο της ECCO ήταν εκεί το 2015 και το 2012, τόμπολα!!! στα 5 τελευταία έτη 3 φορές στην ίδια πόλη) .
Η πόλη που ίσως είναι περισσότερο γνωστή (χωρίς αυτό να μειώνει την αίγλη της) για την ποδοσφαιρική της ομάδα, την περιβόητη Barcellona ή Μπάρτσα με έτος ιδρύσεως το 1899, παρά για τις πλούσιές της χάρες που κάνουν τον κάθε επισκέπτη να θέλει να ξαναεπιστρέψει κάθε φορά που φεύγει από αυτή.
Πόλη – πρωτεύουσα της Καταλονίας, κομμάτι της Ιβηρικής χερσονήσου, με έντονο το τοπικιστικό στοιχείο που οδηγεί στις γνωστές αντιπαραθέσεις με τους υπόλοιπους Ισπανούς σε βαθμό που διεκδικεί δυναμικά την απόλυτη αυτονομία και ανεξαρτησία της. Την ίδια στιγμή ζει την απόλυτη αντίφαση δημιουργώντας μια ποδοσφαιρική ομάδα που είναι το απόλυτο διεθνές (παγκοσμιοποιημένο) πρότυπο όχι μόνο γιατί ο Μέσι και η παρέα του είναι από τα 4 σημεία του ορίζοντα, αλλά και γιατί έχει φανατικούς φίλους σε όλες τις Ηπείρους, ενώ στο γήπεδό της το Κάμπ Νόου υπάρχουν συχνά μέχρι και 20 χιλιάδες ξένοι θεατές για να απολαύσουν την ομάδα – θρύλο. Αποτέλεσμα η ποδοσφαιρική ομάδα να έχει γίνει πιο σημαντική και από την πόλη που την «γέννησε».
Η πόλη είναι ένα απερίγραπτο μωσαϊκό χωρίς ενιαία αισθητική χωρίς όμως αυτό να την χαλάει, ίσα ίσα μάλλον την κάνει περισσότερο ενδιαφέρουσα και ζωντανή. Από την λαϊκή της αγορά Mercat de La Boqueria (Μποκερία) και την μακριά περαντζάδα της La Rambla, την La Barceloneta με τις μαρίνες και τα σκάφη της που φλερτάρει με το Μονακό, τον λόφο του Montjüic (Μονζουίκ) με την φανταστική θέα στην πόλη και τα πάρκα που σε κάνουν να ξεχνάς ότι είσαι σε μια μητρόπολη 2 εκατομμυρίων κατοίκων, καθώς νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην ύπαιθρο, το παζλ των έργων του Γκαουντί που δεν είναι μόνο η περίφημη Sagrada Familia, το πάρκο Park Güell και οι επίσης περίφημες κατοικίες της λεωφόρου Passeig de Gràcia (με γνωστότερες την Casa Batllio και Casa Mila) και την Γοτθική συνοικία Barrio Gotico με τα ενδιαφέροντα σοκάκια της, αποτελούν όλα μαζί την απάντηση στο γιατί είναι η αγαπημένη των τουριστών από όλο τον κόσμο.
Μια σύγχρονη πόλη που μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 μεταμορφώθηκε, δημιουργεί την ιστορία της και κατόρθωσε να πουλάει γαστρονομία (τα tapas μοιάζουν με έργα τέχνης και εκθέματα παρά με λαϊκό φαγητό), ενώ εμείς πουλάμε σουβλάκια στην λαδόκολλα και φραπέδες με μπόλικο αραλίκι στις αμέτρητες καφετέριες των πόλεών μας.
Παρά την έλλειψη ενός ενιαίου αρχιτεκτονικού στυλ η πόλη επένδυσε πολλά στην αρχιτεκτονική της καθώς εδώ δημιούργησαν όχι μόνο Καταλανοί αρχιτέκτονες αλλά και Γάλλοι, Γερμανοί, Ολλανδοί κ.ά. Επιτηδευμένα στην κάθε τους λεπτομέρεια τα ποικιλόμορφα κτίρια της ενώ η πόλη φαίνεται να αγαπά ιδιαίτερα την ζωγραφική (με πολλά μουσεία με πρώτο και καλύτερο του Picasso με την πλούσια συλλογή του παρά την απουσία της Guernica).
Η Βαρκελώνη χωρίς να διαθέτει έναν Παρθενώνα, ένα Κολοσσαίο, την ομορφιά ενός Παρισιού, την αγορά ενός Μιλάνου, ή την γοητεία και τα κανάλια μιας Βενετίας κατόρθωσε να γίνει ο απόλυτος τουριστικός προορισμός κυρίως των νέων .
Μια πόλη που κοιμάται αργά αλλά και που σέβεται όσους κοιμούνται νωρίς χωρίς περιττές φασαρίες και ξεσαλώματα.
Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει πολλά άλλα και αξιόλογα σημεία της πόλης, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για ένα επισκέπτη και είναι δουλειά των τουριστικών οδηγών να το κάνουν αυτό, η δική μου αναφορά στην πόλη έχει περισσότερο την φιλοδοξία να κεντρίσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών του περιοδικού μας και ενδεχόμενα επισκεπτών της πόλης εφόσον αποφασίσουν να συμμετάσχουν στο 12ο συνέδριο της ΕCCO που θα γίνει εδώ από 15 έως 18 Φεβρουαρίου 2017.
Είναι πολύ σημαντικό στον καιρό της κρίσης, που τα ταξίδια έγιναν πολυτέλεια για πολλούς συμπολίτες μας αλλά και για αρκετούς από εμάς, να μην ξεχνάμε ότι το να ταξιδεύει κανείς είναι εκτός από ευχάριστο και εξαιρετικά χρήσιμο, καθώς βγαίνοντας από τα στενά όρια του μικρού μας κόσμου αντιλαμβανόμαστε την σχετικότητα των ανθρώπινων υποθέσεων και πιστέψτε με αυτό είναι από μόνο του ανακουφιστικό.
Για περισσότερες πληροφορίες:
για την πόλη: www.barcelona-tourist-guide.com/el/
για το συνέδριο: www.ecco-ibd.eu/ecco17