Αφορμή για τις αράδες αυτές πήρα από το γεγονός ότι στο τελευταίο Δ.Σ. ανάμεσα στα άλλα άνοιξε και πάλι η συζήτηση για το περιοδικό «Ενδοσκοπήσεις» της Ένωσής μας.
Τα ερωτήματα τι περιοδικό θέλουμε, πόσο επιστημονικό, πόσο «συνδικαλιστικό» και πόσο ευρύτερου ενδιαφέροντος, ώστε να γίνει περισσότερο ελκυστικό για τους γαστρεντερολόγους της χώρας στους οποίους εντέλει απευθύνεται, είναι μόνιμα στο τραπέζι. Τα ίδια μάλιστα ερωτήματα μας βασανίζουν και ως προς την μορφή αλλά και το περιεχόμενο του site μας.
Οι απαντήσεις όμως που προκύπτουν από την συζήτηση μέσα στους «4 τοίχους» του Δ.Σ ή και ανάμεσα στα λιγοστά, πραγματικά ενεργά, μέλη της συντακτικής επιτροπής μάλλον δεν είναι αρκετές για να δώσουν αυτό που η κοινότητα των γαστρεντερολόγων μπορεί να έχει ανάγκη. Εμείς γκάλοπ δεν μπορούμε να κάνουμε, με τον καθένα ξεχωριστά να μιλήσουμε είναι αδύνατο και έτσι μπήκαμε στον πειρασμό να σας προσκαλέσουμε στην ανοιχτή ούτως ή άλλως συζήτηση μας.
Όλα είναι υπό συζήτηση και όλα μπορεί να αλλάξουν αρκεί με σοβαρότητα και εμπεριστατωμένα να πέσουν στο τραπέζι προτάσεις και πιθανές λύσεις στους γρίφους που μας βασανίζουν. Ο αριθμός των σελίδων, το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο, το σαλόνι, οι συνεντεύξεις, τα νέα του Δ.Σ, το ελεύθερο θέμα, το ενδοσκοπικό θέμα, τα συνέδρια και όλα μα όλα τα άλλα είναι στο τραπέζι.
Η κυκλοφορία κάθε τεύχους είναι ένας τοκετός επώδυνος για όλους όσους εμπλέκονται σε αυτή καθώς ούτε ειδικοί είναι, ούτε εμπειρία σχετική έχουν. Είναι επίσης «κοινοί θνητοί», με το φόρτο εργασίας που έχουν όλοι, την οικογένεια με τις ποικίλες υποχρεώσεις, τις άλλες κοινωνικές ενδεχόμενα δραστηριότητες (από τον σύλλογο γονέων του σχολείου των παιδιών, ή τους συλλόγους και φορείς που ο καθένας απλά μπλέκεται όταν έχει συναίσθηση του κοινωνικού του ρόλου).
Ο καθένας λοιπόν αποδέκτης του περιοδικού θα θέλαμε να γίνει κριτής αλλά και δημιουργός του. Τρόποι υπάρχουν πολλοί αρκεί να το θέλουμε. Γράψτε επιστολές προς δημοσίευση, γράψτε άρθρα όσοι έχετε την δυνατότητα. Μιλήστε με το Δ.Σ, την υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού ή με τα μέλη της συντακτικής επιτροπής ακούνε, ακούμε με προσοχή κάθε σχόλιο, παρατήρηση ή ιδέα και πρόταση. Δηλώστε διαθεσιμότητα και δραστηριοποιηθείτε μπορεί να αναδείξετε δυνατότητες σας που μέχρι τώρα δεν βγάλατε προς τα έξω, να σας δοθούν ευκαιρίες να μοιραστείτε πράγματα αλλά και να γίνεται «πλουσιότεροι». Κάποτε άκουσα την Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ να λέει πως ο πολιτισμός σου (εγώ αυθαιρετώντας θα έλεγα και την επιστημονοσύνη σου) είναι ίσως το μόνο πράγμα που όταν το μοιράζεσαι γίνεσαι πλουσιότερος. Ας μοιραστούμε λοιπόν εμπειρίες, ας βγούμε από το προσωπικό μας και ας πάμε στο κοινό μας σπίτι.
Οι καιροί απαιτούν δράσεις, απαιτούν συμμετοχή, απαιτούν αλληλεγγύη. Πιασμένοι χέρι- χέρι μπορεί και να βγούμε από τον βάλτο, μπορεί να κάνουμε βήματα μπροστά μπορεί να πάμε στο αύριο. Ο καθένας μόνος του ακόμα και σε «χρυσό κλουβί» να είναι κάποιοι ελάχιστοι, γρήγορα θα βρεθούμε αντιμέτωποι με την ίδια την κοινωνία που βουλιάζει στην κρίση.
Αν νομίζουμε ότι κτίζοντας το προσωπικό επαγγελματικό μας «κάστρο» θα σωθούμε από το μνημονιακό τσουνάμι είμαστε γελασμένοι, όπως αν νομίζουμε ότι σαν επαγγελματική επιστημονική ομάδα μπορούμε να σωθούμε αν δεν σωθεί μαζί και η κοινωνία είμαστε επίσης γελασμένοι.
Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους αλλά κυρίως τους νέους συναδέλφους που βλέπουν κόπους και όνειρα να δοκιμάζονται. Σε αυτούς τους νέους συναδέλφους πρέπει να στηριχθεί η Ένωσή μας, στον αυθορμητισμό, την δύναμη, και την φρεσκάδα τους κρύβεται η προοπτική να διαμορφώσουμε όρους και προϋποθέσεις επαγγελματικής επιβίωσης και πάνω σε αυτή να οικοδομήσουμε όποια συλλογική και ατομική επιτυχία.
Η πρόσκλησή μας ανοιχτή, η ανταπόκρισή σας αναγκαία και επιβεβλημένη.
Χάρης Τσιώνης
Αντιπρόεδρος Δ.Σ. ΕΠΕΓΕ