Το Αμβούργο, πόλη-λιμάνι του βορρά, με ένα από τα μεγαλύτερα, όμορφα και ζωντανά λιμάνια της γηραιάς Ηπείρου. «Πράσινη Πρωτεύουσα» της Ευρώπης για το έτος 2011 και δικαιολογημένα, καθώς τα πάρκα των Ελληνικών πόλεων μοιάζουν με παρτέρια σε σύγκριση με αυτά του Αμβούργου. Με 2300 γέφυρες πάνω από τα κανάλια του, περισσότερες και από την Βενετία και το Άμστερνταμ. Με περισσότερους φοιτητές από άλλες γνωστές φοιτητουπόλεις, με νυχτερινή ζωή που ακυρώνει την πειθαρχημένη εικόνα των υπόλοιπων Γερμανικών πόλεων αλλά και ιστορία πλουσιότερη από αυτή του Λονδίνου.
Το Αμβούργο, χάρη στο γεγονός ότι δεν υπέστη μεγάλες καταστροφές από τους βομβαρδισμούς κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, δεν χρειάστηκε να ανακατασκευάσει τα κτίρια με την τεράστια σε ποικιλία προίκα αρχιτεκτονικών ρευμάτων.
Το υδάτινο στοιχείο είναι όμως αυτό που καταφέρνει να κλέψει την παράσταση όχι μόνο χάρη στο λιμάνι, στα κανάλια και τις πολλές γέφυρες αλλά και λόγω της κυρίαρχης θέσης μιας τεράστιας λίμνης μέσα στο κέντρο της πόλης. Η πόλη όμως θα ήταν απλά ένα όμορφο και γραφικό λιμάνι αν δεν αντλούσε την δύναμη και την ισχύ της από το γεγονός ότι μεθοδικά συγκέντρωσε στην «αγκαλιά» της τα τελευταία χρόνια κολοσσούς εκδόσεων, τηλεπικοινωνιών και ναυπηγείων προκαλώντας μια δημιουργική έκρηξη στην παγωμένη Βόρεια Γερμανία.
Γοητευτικά παλαιοπωλεία συνυπάρχουν αρμονικά με υπερσύγχρονα πολυκαταστήματα, όπως το κελάρυσμα των δύο ποταμών «δένει» με τα μπαρόκ κτίρια στις όχθες τους, όπως οι πολυάριθμες πάπιες της λίμνης «δένουν» με τους ανθρώπινους «ποταμούς» των όμορφων εμπορικών πεζοδρόμων.
Βαλτική από την ανατολή, Βόρεια θάλασσα από την Δύση και ο ποταμός Έλβας που ενώνει το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης και την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας με την θάλασσα.
Τον Χειμώνα σαν συχνή επισκέπτρια η ομίχλη μεταμορφώνει την πόλη σε ένα μυστηριώδες «λιμάνι της αγωνίας» που «περιθάλπει» ναυτικούς από τις τέσσερεις άκρες του ορίζοντα ακόμη από την εποχή των Ρωμαίων που εδώ στο τότε αφιλόξενο αλλά σημαντικό σταυροδρόμι των νερών έκτισαν τον πρώτο οικισμό. Λοιμοί, καταποντισμοί και πυρκαγιές δεν εμπόδισαν την πόλη να επιβιώσει αλλά και να μεγαλώνει συνεχώς μέχρι και τον περασμένο αιώνα που έζησε και την μεγαλύτερή της δόξα.
Σήμερα η πόλη του Αμβούργου, που δεν καταστράφηκε στον τελευταίο μεγάλο πόλεμο αφού παραδόθηκε άνευ όρων στις συμμαχικές δυνάμεις και έσωσε έτσι την αρχιτεκτονική και το κλασικό ύφος της, με τα 1,8 εκατομμύρια κατοίκους (5 εκατομμύρια στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή) αποτελεί πόλη πρότυπο ανάπτυξης με οικολογική συνείδηση παρά τις βαριές βιομηχανίες που έκτισαν εδώ την έδρα τους.
Ξεκινώντας λοιπόν την βόλτα μας αρχή θα γίνει από το περίφημο Rathaus, το επιβλητικό δημαρχείο της πόλης, καθώς δύσκολα μπορείς να μην προσέξεις το μεγάλο νεοκλασικό σύμβολο του Αμβούργου που τραβάει τους επισκέπτες όχι μόνο χάρη στην εξωτερική του όψη αλλά και στον εσωτερικό του πλούσιο διάκοσμο, με τον οποίο φρόντισε η περηφάνια της μεσαίας τάξης του 19ου αιώνα να το στολίσει.
Προσπερνώντας τις κομψές στοές γύρω από το Δημαρχείο και την υπαίθρια αγορά φτάνουμε μπροστά στην Bienalster, την μεγάλη λίμνη του κέντρου. Τραβάμε τις απαραίτητες φωτογραφίες με τις καθιερωμένες πόζες στην όχθη της όπως άλλωστε κάνουν οι περισσότεροι σε αυτή αλλά και στην ακόμη μεγαλύτερη λίμνη στα βόρεια της πόλης, την Ausenalster.
Από το ψηλότερο σημείο του εμπορικού κέντρου Alsterhaus θα απολαύσουμε την πόλη καθώς ξεδιπλώνει στα πόδια μας όλο της το μεγαλείο, ξυπνώντας τις αισθήσεις καθώς παρατηρούμε τα αξιοθέατα, που δεν είναι μόνο άξια θέασης, όπως τα μουσεία και οι εκθέσεις που μπορεί ο ταξιδιώτης να συναντήσει και αλλού αλλά κυρίως λόγω «άλλου ιδιαίτερου αέρα».
Το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, το Stadtpark, προσφέρεται για βόλτα και χαλάρωση, με όμορφες διαδρομές για περιπάτους αλλά και «ποδηλατάδες», παιδικές χαρές, το πλανητάριο που δεσπόζει στην μία του πλευρά αλλά και το πολύ νερό και εδώ σαν κυρίαρχο στοιχείο.
Η «καυτή» έδρα της πιο διάσημης «αναρχικής» ποδοσφαιρικής Ευρωπαϊκής ομάδας είναι εδώ, στο St. Pauli που είναι απαραίτητη στάση για τους ποδοσφαιρόφιλους.
Η μπαρόκ αισθητική και ο μεγάλος πύργος της εκκλησίας St.Michaelis, που οι ντόπιοι αποκαλούν χαϊδευτικά «Michel», εντυπωσιάζει κυρίως γνωρίζοντας ότι υπήρξε το ψηλότερο κτίσμα στον κόσμο κατά τον 19ο αιώνα.
Η πιο ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή έκθεση μοντελισμού στην Ευρώπη φιλοξενείται εδώ στο Μουσείο Μινιατούρας με κορυφαίο του καύχημα τον μίνι σιδηρόδρομο του.
Η Όπερα του Αμβούργου φιλοδοξεί να συναγωνιστεί ως έμβλημα την Opera House του Sydney . Εκτός από τα τρία κρατικά θέατρα μεταξύ των οποίων και η Κρατική Όπερα του Αμβούργου με έτος ίδρυσης το 1678, το Deutsches Schauspielhaus και το Thalia Theater, περισσότερα από 50 μουσεία και συνολικά 313 θέατρα, μουσικές σκηνές, βαριετέ και μικρές ανεξάρτητες σκηνές λειτουργούν ως πόλος έλξης για το κοινό προσφέροντας μία πολυποίκιλη πολιτισμική εμπειρία.
Για την «διασκέδαση» των πιο «ζωηρών» η πόλη διαθέτει το μεγαλύτερο Red Light District της Ευρώπης (αυτό του Άμστερνταμ μοιάζει με παιδική χαρά!!), στην κατηφόρα του Reeperbahn λοιπόν μέχρι το λιμάνι και την καθιερωμένη βόλτα δίπλα από την όχθη.
Όμως η βόλτα μέσα από το περιοδικό μας τελειώνει εδώ καθώς το άρθρο έχει σκοπό να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον για την πόλη και όχι να αντικαταστήσει τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, άλλωστε ο κάθε ταξιδιώτης θα ήθελε να βάλει και την δική του πινελιά στις αναμνήσεις του από το κάθε ταξίδι.
Αάαααα…… και παραλίγο να ξεχάσω ότι δεν πάμε για βόλτα και αναψυχή στο Αμβούργο, αφορμή είναι το Συνέδριο Endo Club Nord 2014 στις 7 και 8 Νοεμβρίου στο Congress Center Hamburg και όλα τα προηγούμενα θα γίνουν στον ενδιάμεσο ελεύθερό μας χρόνο…..
Πληροφορίες:
για το συνέδριο: www.endoclubnord.de/.
για την πόλη: www.hamburg-travel.com/.